تعریف نرخ صفر مالیاتی

مالیات با نرخ صفر یا نرخ صفر مالیات یعنی مدت زمانی که توسط قانونگذار تعیین شده است تا کسب و کار از پرداخت مالیات به کشور معاف باشد. در اصل این مفهوم نوعی پشتیبان برای بخش تولید و مشاغل خصوصی در کشور است که بتوانند بدون نگرانی از پرداخت مالیات در کشور فعالیت کنند.

به بیان ساده تر باید بیان کنیم که قانونگذاران برای جلوگیری از ورشکسته شدن کسب و کارها در بخش تولید، قانون مالیات با نرخ صفر را تصویب کرده اند. آنها به دنبال این هستند که از فعالیت انجام شده توسط شرکت های تولیدی حمایت کرده و به بهبود شرایط اقتصادی آنها کمک کنند.

 

ارائه اظهارنامه مالیاتی؛ اولین شرط استفاده از نرخ صفر مالیاتی

برای این که کسب و کارها بتوانند از قانون نرخ صفر مالیات استفاده کنند، باید در زمان مشخص شده توسط اداره امور مالیاتی، اظهارنامه مالیاتی خود را پر کرده و ارسال کنند. این قانون به معنای آن نیست که نباید اظهارنامه مالیاتی توسط مشاغل ارسال شود. پس اولین و مهمترین شرط برای استفاده از قانون مالیات با نرخ صفر، تنظیم کردن و ارسال اظهارنامه است.


تفاوت بین معافیت مالیاتی و مالیات با نرخ صفر

بسیاری تصور می کنند که منظور از نرخ صفر مالیات، همان معافیت از مالیات است. اما باید بگوییم این دو با هم متفاوت هستند. اولین تفاوت آنها نیز، در ارائه کردن اظهارنامه مالیاتی است. در مالیات با نرخ صفر، ارسال اظهارنامه الزامی است، در حالی که در معافیت مالیاتی نیازی به ارسال اظهارنامه مالیاتی نخواهد بود. از طرف دیگر، معافیت مالیاتی در برخی از مشاغل همچون تولیدکنندگان گندم به صورت کلی بوده و دائمی است. یعنی این نوع تولیدکنندگان برای همیشه از پرداخت مالیات معاف هستند. در حالی که مالیات با نرخ صفر مدت مشخصی داشته و موقتی است. یعنی دائمی نبوده و باید حتما در مدت مقرر پرداخت شود.

  • طبیعت دائمی و طبیعت موقت: اولین تفاوت نرخ صفر مالیاتی و معافیت مالیاتی را باید در نوع طبیعت آنها بیان کنیم. معافیت مالیاتی طبیعت دائمی دارد؛ آن هم به دلیل نقش خاصی که کسب و کار در اقتصاد کشور ایفا می کند، می توان به صورت دائمی کسب و کار را از مالیات معاف کرد.
  • نیاز و عدم نیاز به اظهارنامه: دومین تفاوت نرخ صفر مالیاتی و معافیت مالیاتی را نیز باید در نیاز و عدم نیاز به اظهارنامه بیان کنیم. بیشتر کسب و کارهایی که مشمول معافیت مالیاتی می شوند، نیازی ندارند در هر دوره اظهارنامه مالیاتی تحویل دهند. در حالی که مشمولان مالیات نرخ صفر، باید در زمان مقرر حتما اظهارنامه مالیاتی خود را به اداره مالیات ارائه کنند.


نرخ صفر در نظام مالیات بر ارزش افزوده

منظور از نرخ صفر مالیات بر ارزش افزوده، این است که اگر پرداخت کننده مالیات در یک دوره مشخص فعالیتی نداشته باشد، می تواند با اعلام کردن میزان درآمد کسب کرده در این دوره، نرخ مالیات بر ارزش افزوده خود را صفر کند و مالیاتی پرداخت نکند. این نکته را باید مد نظر داشته باشید که حتی اگر شرکتی غیرفعال باشد و درآمد کسب نکرده باشد هم، باز باید مالیات بپردازد (برای درک بهتر این مورد پیشنهاد می کنیم مقاله محاسبه مالیات شرکت های غیرفعال را مطالعه نمایید). اما قانون برای چنین مشاغلی شرایط ویژه تعیین کرده تا از پرداخت مالیات معاف شوند.

 

مالیات با نرخ صفر به چه کسب‌و‌کارهایی تعلق می‌گیرد؟

در میان کسب و کارهای مختلف موجود در کشور، تنها برخی مشمول نرخ صفر مالیات می شوند. این مشاغل عبارتند از:

  • سازمان ها و موسساتی که به شهرداری وابسته هستند.
  • محصولات کشاورزی و کالاهایی که غیر نفتی هستند.
  • دفاتر زیارتی و فعال در حوزه گردشگری
  • واحدهای خدماتی و تولیدی که بیش از 50 نفر نیروی کار در آنجا مشغول به فعالیت هستند.
  • فعالیت های تولیدی، خدمات و معدنی که 100% از درآمدی که کسب می کنند مربوط به صادرات خدمات است.
  • 20 درصد از درآمد صادرات کردن مواد خام

شرایط استفاده از معافیت های مالیاتی و احتساب مالیات با نرخ صفر درصد چیست؟

قانونگذاران برای حمایت کردن از تولیدکنندگان و کسب و کارهای مختلف خدماتی همچون هتل ها، بیمارستان ها، مراکز گردشگری و اقامتی و … برخی شرایط خاص معافیت مالیاتی در نظر گرفته اند. در میان این شرایط، اولین و مهمترین شرط ارائه نمودن اظهارنامه مالیاتی در زمان مقرر است. تمامی کسب و کارها و مشاغلی که مشمول این قانون می شوند، باید در زمان تعیین شده اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه کنند. علاوه بر آن، مشاغل باید مدارک زیر را نیز در زمان مشخص به اداره امور مالیاتی ارائه کنند:

  • ارائه دفاتر قانونی؛
  • ارائه تمامی مدارک و اسناد حسابداری؛
  • ارائه کردن مدارکی همچون ترازنامه، حساب سود و زیان.

 

درصد بهره‌مندی فعالان مختلف اقتصادی از نرخ صفر مالیات چقدر است؟

طبق ماده 123 قانون مالیات، تمامی بنگاه هایی که بیش از 50 نفر نیروی کار دارند بسته به شرایط دیگر مشمول قانون نرخ صفر مالیات می شوند. در صورتی که این بنگاه ها بسته به 50 درصد از کارمندان فعلی خود در هر سال کارمند جدید استخدام کنند، برابر با هر سال افزایش کارمندان خود، یک سال بیشتر می توانند از دوره معافیت مالیاتی برخوردار شوند.

میزان درصد بهره مندی فعالان مختلف تولیدی از نرخ صفر مالیات بسته به نوع فعالیت مشخص می شود. مشاغلی همچون ادارات و سازمان های وابسته به شهرداری، واحدهای معدنی، تولیدی و خدماتی و درآمد حاصل از صادرات به خارج از کشور، شامل مالیات نرخ صفر می شوند. در حالی که مشمولیت مشاغلی چون دفاتر زیارتی و گردشگری، محصولات کشاورزی و کالاهای غیرنفتی 100% است. در نهایت نیز باید به درآمد حاصل از صادر کردن مواد خام اشاره کنیم که 20 درصد از نرخ مالیات صفر را شامل می شود.

برای این که بتوان مشمول قانون نرخ صفر مالیات شد، چند نکته اهمیت دارد که باید به آنها توجه داشت. اولین مسئله الزامی بودن ارائه اظهارنامه مالیاتی است که باید حتما در زمان مشخص شده به اداره امور مالیاتی ارائه شود. دوم مدت زمان استفاده از این قانون است که 5 سال قابلیت اجرا دارد. پس از آن بنگاه باید مالیات خود را بپردازد.

 سخن آخر

حال که دریافتید منظور از نرخ صفر مالیات چیست و تحت چه شرایطی بنگاه ها می توانند مشمول این قانون شوند، با دقت بیشتری اقدام به راه اندازی کسب و کار خود خواهید نمود. البته این نکته را در نظر داشته باشید که پرداخت مالیات وظیفه قانونی هر کسب و کاری در قبال جامعه و کشور خود است. اما در برخی موارد قانون از این دولت ها حمایت کرده و پرداخت مالیات را برای آنها در یک دوره مشخص معاف نموده است.